Ξημέρωσε, και όσα μας πίκραναν είναι πια παρελθόν. Τ’ αφήνουμε πίσω μας, χωρίς να μας βαραίνουν. Το καλάθι μας άδειο περιμένει να το «φορτώσουμε» με νέες εμπειρίες και προκλήσεις. Τραβάμε μπροστά στο μονοπάτι που χάραξε η ζωή μας, με αργά ίσως, αλλά σταθερά βήματα.
Κι αν χρειαστεί να σκύψουμε το κεφάλι, θα είναι για λίγο, τόσο όσο να προσπεράσουμε τα πετραδάκια που έκλεισαν το μονοπάτι μας. (Μ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου