"Διαφορετικός" και... μόνος !!

Και όμως, το να είσαι "διαφορετικός" δεν είναι πάντοτε το επιθυμητό. Όσο κι αν προσπαθούν να σε πείσουν πόσο "πολύτιμο" ή "ξεχωριστό" σε κάνει η διαφορετικότητά σου, όποια κι αν είναι αυτή, είναι στιγμές που καθόλου δεν σε παρηγορεί. Τι κι αν ανήκεις σε άλλη εποχή, τι κι αν είσαι ρομαντικός κι ονειροπόλος, τι κι αν οι σκέψεις σου είναι πάντα χρωματιστές και αισιόδοξες; Δεν παύουν όλα αυτά να σε κάνουν διαφορετικό από τους γύρω σου. Και... γιατί όχι; Και τρομαχτικό. Και είναι οι ώρες εκείνες που θέλεις να μείνεις μόνος, να αποσυρθείς στην άκρη του πουθενά. Άδειος ο εαυτός σου απ'όλους κι απ'όλα. Κρεμασμένες οι σκέψεις σου και οι ελπίδες σου. Εσύ και τα πουλιά. Μόνον αυτά μπορούν και αντέχουν να σταθούν δίπλα σου και μόνον αυτά μπορείς και αντέχεις να είναι δίπλα σου. Αυτά που με το πέταγμά τους είναι ικανά να ταξιδέψουν την ψυχή σου ψηλά, μακριά...! Εκεί που οι ελπίδες, τα όνειρα, οι αισιόδοξες σκέψεις σου, δεν τρομάζουν κανέναν. Εκεί που ο αέρας είναι καθαρός, τα σύννεφα διάφανα αφήνουν τον ήλιο να περάσει ανάμεσά τους και να ζεστάνει όποιο κομμάτι σου πάγωσε ο φόβος κι ο τρόμος. Κι εσύ μένεις να αιωρείσαι και να ταλαντεύεσαι από το απαλό φύσημα του ανέμου κι από το πέταγμα των φτερωτών σου φίλων !!! (Μ.Α.)