Ξεχασμένες ώρες...

Οιξεχασμένες μας ώρες στο συρτάρι της λήθης, κρύβουν επιθυμίες που αντιστάθηκαν στην εκπλήρωση των πιο τολμηρών σχεδίων, των πιο ριψοκίνδυνων κινήσεων. Κλειδωμένες καλά, το κλειδί χαμένο και το όνειρο ναυαγισμένο. (Μ.Α.)

Ζωντανεύοντας ....νότες !!!!

Γίνομαι νότα και γλιστρώ στο πεντάγραμμο της μέρας, για να δώσω ρυθμό σε όποιες "άχαρες κι άπνοες" στιγμές της. Περπατώ στις αράδες του και πηδώ από το "λα" στο "σι", ζωντανεύοντας τη λά(μψη) της σι(ωπής). Ανοίγω διάπλατα τα χέρια μου, για να αγγίξω το "φα" και να ξυπνήσω τη φα(ντασία) του νου. Κι έτσι η μέρα μου κυλά "σόλ"ο-της τη μεγαλείο !!!! (Μ.Α.)

"Πάρε χρώμα απ' την καρδιά μας...."

Πόσες χειμωνιάτικες μέρες δεν ανοίξαμε τα μάτια μας και είδαμε έναν σκοτεινό ουρανό; Πόσες χειμωνιάτικες ώρες δεν στρέψαμε τα βλέμματά μας προς τον ορίζοντα και χάθηκαν στην γκρίζα του σκοτεινιά; Πόσες καθημερινές μας στιγμές δεν υψώσαμε τις σκέψεις μας βουτηγμένες στο ουράνιο τόξο της καρδιάς μας; Έτσι κατορθώσαμε να ομορφύνουμε τις ζωές μας. Δίνοντας χρώμα απ' το χρώμα μας σε ό,τι σκούρο και παγωμένο γύρω μας προσπάθησε να μας καθηλώσει. (Μ.Α)