Όταν έρχονται τα σύννεφα... ! ! !

Όταν έρχονται τα σύννεφα, οι σκέψεις σου ταξιδεύουν πάνω απ' αυτά. Εκεί, που οι ακτίνες του ήλιου λαμπιρίζουν ανενόχλητες, φέρνοντας στο νου εικόνες ευτυχίας !!!!(Μ.Α.)

.................. !

Ήδη σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να΄ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του... (Οδυσσέας Ελύτης)

Τι ωραία μορφή μπορούν να πάρουν τα χέρια μας !!!!!!!!!!

The dance of the life tree !!!!!!

- Πες μου ένα χαρούμενο τραγούδι για την ζωή, είπε το δέντρο στ' αστέρι του. 

- Το τραγούδι που λέει η καγκελόπορτα, όταν ανοίγει και μπαίνει κάποιος που αγαπάς.......

- Σε λίγο θα ξημερώσει... Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι. Και ξαγρυπνούν. Κοιτάζουν το φεγγάρι. Κι ονειρεύονται... Ονειρεύονται και ελπίζουν... ( Α. Παπαδάκη)

Ακροβατώντας... !!!!!!

Ξημέρωσε!!! Άνθρωποι βιαστικοί ακροβατούν στις έννοιες τους και πάλι. Η πόλη ξυπνάει έτοιμη να σηκώσει το βάρος των ιπτάμενων περαστικών που χάνονται στη δίνη της ρουτίνας. Αρπάζουν την άκρη του νήματος κι αρχίζουν την νέα τους παράσταση κινούμενοι σαν άλλη μαριονέτα !!! (Μ.Α.)

Από την Κόλαση στον ... Παράδεισο !!!!

Κάποτε ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του: «Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»... Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μια τεράστια χύτρα γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι.Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα, κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα του. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή.
«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι.
«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι τη στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;»
Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: «Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον»....!!!!!

Με κομμένα φτερά ! ! !

Το 'ξερα πως ο ουρανός δεν θα με χώραγε εμένα και χάθηκα μες στα παιδιά.

Έτσι δεν κατάλαβε κανένας πως και τα δυο μου τα φτερά ήταν κομμένα....!!!!!

ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ !!!

Καλὰ τὰ βγάζει πέρα ἡ μοναξιὰ

φτωχικὰ ἀλλὰ τίμια.

Ἀλλοῦ κοιμᾶται αὐτὴ

κι ἀλλοῦ τὸ ἐγκρατὲς σκεπτικὸ ἐάν.

Μόνο καμιὰ φορὰ

σὲ πειραματισμοὺς τὴν παρασύρει

ἡ περιέργεια

- ὄφις προγενέστερος

καὶ πιὸ φανατικὸς

ἀπ᾿ τὸν νερόβραστον ἐκεῖνον τῆς μηλέας.

Δοκίμασε τῆς λέει, μὴ φοβᾶσαι

δὲν ἔχεις τί νὰ χάσεις

καὶ τὴν πείθει

νὰ κουλουριάζεται πνιχτὰ

νὰ τρίβεται σὰ γάτα ἀνεπαίσθητη

πάνω στὸν διαθέσιμο ἀέρα

ποῦ ἀφήνεις προσπερνώντας.

Ἀπόλαυση πολὺ μοναχικότερη

ἀπὸ τὴ στέρησή της.

~Κική Δημουλά~

Μην με αλλάζεις !!!!

"Μην προσπαθείς να αλλάξεις τους άλλους...μην ξεχνάς ότι το ρυάκι χάνει το τραγούδι του, όταν του αφαιρέσεις τις πέτρες."

Νυχτερινά όνειρα ! ! !

Σαν ξημερώνει και γεμίζει ο ουρανός πολύχρωμα αερόστατα, "οπλίζομαι" με καινούρια διάθεση κι αισιοδοξία, βγαίνω απ'το κλουβί των νυχτερινών ονείρων κι αρχίζω το σεργιάνι στις γειτονιές της χαράς και της ελπίδας" !!! (Μ.Α.)

" ΦΙΛΟΣ " ! ! !

Φόβος ή ..... έρωτας ;