Μια στάση και...!

Μια αφημένη ανάμνηση στην άκρη της στάσης πριν το επόμενο βήμα. Μια στιγμή χαλάρωσης για να στεγνώσουν τα ίχνη που άφησε το περαστικό σύννεφο. Μια ανάσα και… κάθε ασπρόμαυρο σύννεφο, παίρνει ζωή και χρωματίζει κάθε μας σκέψη.

                        (M.A)

Βρες χρόνο...!!!

Βρες χρόνο για δουλειά -
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.
Βρες χρόνο για σκέψη -
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.
Βρες χρόνο για παιχνίδι -
αυτό είναι το μυστικό 

της αιώνιας νιότης.
Βρες χρόνο για διάβασμα -
αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.
Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρες χρόνο για όνειρα -
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ’ αστέρια.
Βρες χρόνο ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι -
αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.
Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου -
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ‘σαι εγωιστής.
Βρες χρόνο να γελάς -
αυτό είναι η μουσική της ψυχής. Βρες χρόνο να είσαι παιδί - για να νοιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.
Τ όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη. 

Τ’ όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη…. Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.    

               (Γιάννης Ρίτσος)

"Πάντα ο ήλιος θα βγαίνει"!!

Ποιος είπε πως χάθηκε ο ήλιος; Ο ήλιος δεν χάνεται ποτέ. Κρύβεται μερικές φορές δοκιμάζοντας τις αντοχές μας. Εξασκώντας την παρατηρητικότητά μας. Αρκεί να κοιτάξουμε προς το μέρος των πουλιών, να ακολουθήσουμε το πέταγμά τους κι ευθύς θα ανακαλύψουμε πως πίσω από κάποιο σύννεφο μάς περιμένει να τον καλέσουμε και πάλι κοντά μας. Είναι εκεί για μας. Είναι πάντα παρών ορατός ή και αόρατος !!!!

                           (Μ.Α.)

http://www.youtube.com/watch?v=E8gqZIuiQr4

Κυριακάτικο πρωινό!

Κυριακή σήμερα, ευκαιρία να απλώσουμε κάθε κρυφή μας σκέψη κάτω από το φως του ήλιου. Επιθυμία μας; Να στεγνώσουν τα δάκρυα που μούσκεψαν το μαξιλάρι των ονείρων μας, καθώς η νύχτα μετρούσε τις ώρες και τα λεπτά για να υποδεχτεί το πρωινό. Προσοχή όμως, μην τύχει και κάποιος βιαστικός περαστικός γκρεμίσει ό,τι με τόση προσοχή «εκθέσαμε» στους τοίχους της καρδιάς μας! 

                         (Μ.Α.)     

"Θέλω να βγω στον ήλιο"

Αγωνίζεσαι να φτάσεις ψηλά. Να μεγαλώσεις. Θαρρείς πως κάθε σου βήμα προς τα πάνω, σε φέρνει πιο κοντά στον ήλιο, στην ελευθερία και στο δικαίωμα να βλέπεις μακριά. Μα έκπληκτος ανακαλύπτεις πως κάθε που πλησιάζεις όλο και πιο κοντά στο στόχο σου, η ελευθερία σου περιορίζεται. Και λίγο λίγο, όταν πια νομίζεις ότι έχεις φτάσει ψηλά, νιώθεις την αγχόνη να σε τυλίγει όλο και περισσότερο. Ποιος σου είπε να βιάζεσαι μικρέ; Ζήσε ελεύθερος όσο ο ήλιος είναι ακόμα μακριά από σένα...!!!! (Μ.Α.)

Προσαρμοστείτε!

Τι κι αν η νύχτα έκλεψε το χαμόγελό μας; Η μέρα θα το αντικαταστήσει. Μα κι αν ακόμα χάθηκε από το πρόσωπό μας, κάποιος "περαστικός" θα βρεθεί να μας δανείσει ίχνος από το δικό του. "Δουλειά" μας; Να το προσαρμόσουμε στις δικές μας διαστάσεις και... καταστάσεις. Και η μέρα αρχίζει ξανά, με χαμόγελο έτσι απλά!!                              (Μ.Α.)

Ποιος θα προλάβει...;

Θολό το τοπίο και σήμερα. Έρημοι δρόμοι, σκοτεινά σοκάκια, βουβοί άνθρωποι. Βιαστικά περάσματα μέσα από την πορεία προς το άγνωστο. Ποιος θα προλάβει το τέλος της μέρας πριν ο ήλιος χαθεί; Ποιος θα τερματίσει πριν η ανάσα κοπεί; Φώτα που τρεμοσβήνουν για να κερδίσουν το στοίχημα της τελευταίας λέξης. Μα το τρεχαλητό παραμένει πάντα....!!!! (Μ.Α.)

Ισορροπία!!

-Ξημέρωσε...
-Φοβάμαι! 
-Και τι φοβάσαι; 
-Το τεντωμένο σχοινί.
-Μα η μέρα είναι δική σου.
-Δική μου όμως και η ισορροπία. Θα τα καταφέρω; Κουράστηκα να βαδίζω πάνω σε τεντωμένα σχοινιά.
-Ίσως αν κλείσεις τα μάτια βαδίσεις πάνω σε ξεχασμένα από τη νύχτα όνειρα. Οι πεταλόυδες ελεύθερες πετούν. Άσε το χέρι σου ελεύθερο και θα σε οδηγήσουν.
-Ίσως... Ας δοκιμάσω...!!! 
                          (Μ.Α.)

Αυλαία και πάμε...

Άλλη μια αυλαία πέφτει και σήμερα. Το σκηνικό αλλάζει δίνοντας η μέρα μας τη σκυτάλη στην πολλά υποσχόμενη νύχτα. Κάπου εκεί πίσω από τα φορτωμένα σύννεφα κρύβει τη λάμψη του ο φωτεινός μας σύντροφος αφήνοντας μια θέση στο πέτο του μην τύχει και καρφιτσωθεί κάποιο χαμένο μας όνειρο.(Μ.Α.)