"Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα.
Και μας κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά..."
Όλοι μας πασχίζαμε να μεγαλώσουμε. Νομίζαμε θ' αλλάζαμε τον κόσμο. Κάναμε όνειρα για ατέλειωτα ταξίδια. Και ήρθε η ώρα που καταφέραμε και μεγαλώσαμε. Και... αλλάξαμε, μα όχι τον κόσμο. Αλλάξαμε τη σκέψη μας, αλλάξαμε τον τρόπο μας, αλλάξαμε τα βλέμματά μας. Και χάθηκε το μαγικό και σβήστηκε το όνειρο. Μα έμεινε ακόμα το παιδί, που ψάχνει κάπου να πιαστεί, να κρατηθεί, μες στη ζωή το όνειρο να ζήσει. (Μ.Α.)
