Άνδρος

Γεύση 
από αλμυρά φιλιά ερώτων απίκραντων
που δεν αξιώθηκαν τη σκληρή τιμωρία του γήρατος
που αναλήφθηκαν κάποιο δείλι αναβλύζοντας μύρο νοσταλγικό και στοιχειώνουν τις νύχτες με το σφρίγος τους
Γεφύρια
ακρωτηριασμένα
που αναζητούν το άλλο τους μισό τις νύχτες με πανσέληνο
που στη σκιά τους σμίγουν τα ειπωμένα με τ’ ανείπωτα
που η ψυχή χάνεται μες στο σώμα και το σώμα εξαϋλώνεται
Δάκρυα
που στεγνώνουν στις ξερολιθιές
θυμίαμα από ρίγανη και θυμάρι
Ευλογημένα όνειρα
τόπος συνάντησης με αγαπημένους νεκρούς
νοτισμένα ακροδάχτυλα, αγγίγματα άυλα στου πρωινού τ’ αγιάζι
Βυθός διαυγής, διάφανος
βουτάς να πιάσεις αστερίες και καμακώνεις την ψυχή σου
Κυπαρίσσια στιβαρά, οξύκορφα
Άγγελοι που δέονται παιδιών αθώων δεήσεις
Ομίχλη
πλεγμένη από χέρια νεράιδων απόκοσμα
Αέρας σιωπή…
                          30 Ιουλίου 2015
                         Ελευθερία Καλούδη