Ξημερώνει και λες: Μια καινούρια μέρα με περιμένει για νέα πράγματα. Κάνεις να προχωρήσεις και διαπιστώνεις πως αν… και άνοιξη, ο ήλιος έχει πια χαθεί. Και ναι, κάπου πίσω απ’ τα σύννεφα παραμονεύει, αλλά ως να τον βρεις έχεις ν’ ανέβεις τον δικό σου «Γολγοθά». Και γίνεσαι σύννεφο, γίνεσαι πουλί, γίνεσαι αερικό, φτάνει να μπορέσεις να πετάξεις προς το μέρος του. Και ανεβαίνεις, ανεβαίνεις…, σκαρφαλώνεις, πιάνεσαι απ’ όπου βρεις, αλλά ο στόχος σου είναι ιερός κι αντέχεις. Εκεί στο βάθος σε περιμένει, περιμένει κάποιον να τον ανακαλύψει και να τον φέρει πίσω και πάλι. Ας είσαι αυτός που θα τερματίσεις και θα χαρίσεις το φως στους γύρω σου. Είναι αρκετό για όλους!!! (Μ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου