"Δεν έκανα ταξίδια μακρινά"...!!!

Απ'όταν ήμουν μικρή ονειρευόμουν ταξίδια μακρινά μέσα σε πλοία. Να αρμενίζω στις θάλασσες, να υψώνω τα κατάρτια, ν'ανοίγω τα πανιά και περιμένοντας τους ανέμους, να κάνω σχέδια, να χαράζω πορείες. Εκεί στην άκρη του γυαλού έγραφα τις πιο τρελές ιστορίες, έκανα τα πιο παράξενα όνειρα. Άλλοτε ένα ξαφνικό κύμα τα' σβηνε όλα αφήνοντας στην άμμο τα ίχνη απ' τα δάκρυα για τα χαμένα ταξίδια κι άλλοτε ο ήλιος έδιωχνε τους ανέμους που θα φούσκωναν τα πανιά. Και πάντα το ίδιο  αποτέλεσμα. Το καράβι μου ασάλευτο να περιμένει την ώρα, τη στιγμή, που θα σαλπάρει για τα μέρη που ήξερα πως κάπου με περιμένουν...!!! (Μ.Α.)
http://youtu.be/GQUzhK5nkOA

Πρωινή σιωπή...

Σκέψεις που αιωρούνται πάνω από τα λιμνάζοντα νερά. Έρμαια στην απόλυτη σιωπή πασχίζουν να ισορροπήσουν στον αυτοσχέδιο δρόμο που οδηγεί στη μέση του πουθενά. 

Κι η ξεχασμένη βάρκα ταλαντεύεται ανάμεσα στην αρχή και στο τέλος, στην ελπίδα και στην απόγνωση, στο φως και στο σκοτάδι,στη ζωή και στο θάνατο. Μα η μέρα που φαίνεται να'ρχεται απ' στο βάθος, υπόσχεται την αγκαλιά της σε κάθε άψυχο ή έμψυχο περαστικό. (Μ.Α.)

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ !!!

Α γάπη
Ν εότητα
Α ρετή
Σ οφία
Τ όλμη
Α λλαγή
Σ τοργή
Η ρεμία...   
ας φέρει στις ζωές όλων το πέρασμα τούτο από τον "θάνατο" στη "ζωή"!!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ! ! ! !  (Μ.Α.)

Ο δρόμος προς... τον ήλιο !

Ξημερώνει και λες: Μια καινούρια μέρα με περιμένει για νέα πράγματα. Κάνεις να προχωρήσεις και διαπιστώνεις πως αν… και άνοιξη, ο ήλιος έχει πια χαθεί. Και ναι, κάπου πίσω απ’ τα σύννεφα παραμονεύει, αλλά ως να τον βρεις έχεις ν’ ανέβεις τον δικό σου «Γολγοθά». Και γίνεσαι σύννεφο, γίνεσαι πουλί, γίνεσαι αερικό, φτάνει να μπορέσεις να πετάξεις προς το μέρος του. Και ανεβαίνεις, ανεβαίνεις…, σκαρφαλώνεις, πιάνεσαι απ’ όπου βρεις, αλλά ο στόχος σου είναι ιερός κι αντέχεις. Εκεί στο βάθος σε περιμένει, περιμένει κάποιον να τον ανακαλύψει και να τον φέρει πίσω και πάλι. Ας είσαι αυτός που θα τερματίσεις και θα χαρίσεις το φως στους γύρω σου. Είναι αρκετό για όλους!!! (Μ.Α.)

Ανοιξιάτικο πρωινό!

Η άνοιξη είναι εδώ με ή χωρίς χρώματα. Μπαινοβγαίνει από κάθε ανοιχτό παράθυρο, σκορπίζει αρώματα, ανοίγει δρόμους στις σκέψεις μας και τις αφήνει να δραπετεύουν ακόμα και μέσα από το θολό τζάμι που η ξεχασμένη ψιχάλα αφήνει τα ίχνη της. Δανείζει το κρυμμένο μπλε τ' ουρανού και βάφει κάθε περαστικό επισκέπτη που κοντοστέκεται για μια βιαστική ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!! (Μ.Α.)

Το δικό μας καράβι!

Οι ωκεανοί πολλοί και μεγάλοι. Τα ταξίδια που καλούμαστε να κάνουμε ακόμη περισσότερα. Μα ο καθένας μας μόνο γνωρίζει πώς θα ορίσει το τιμόνι στο δικό του καράβι. Δεν κινδυνεύουν μονάχα αυτά που βρέθηκαν στη μέση του πελάγους και της μανιασμένης θάλασσας. Είναι και τ' άλλα, τα μικρά, τα καθημερινά, που πλέουν ασταμάτητα με μποφώρ και με μπουνάτσα κι εμείς "καπεταναίοι" φέρουμε την ευθύνη του προορισμού τους. Καλό ταξίδι και σήμερα !!!!!! (Μ.Α.)
http://youtu.be/VboGRC8mLWg

Ο ήλιος πάντα θα ανεβαίνει...

Όσο κι αν σκοτεινιάζουν τις μέρες μας, όσο κι αν μας πικραίνουν, ο ήλιος βρίσκεται πάντα ψηλά. Με μια βουτιά προς το μέρος του, με ένα άγγιγμα στις αχτίνες του, και όλα θα μοιάζουν διαφορετικά σαν ανεβούμε εκεί ψηλά, πέρα απ' τα σύννεφα και τη σκοτεινιά. (Μ.Α.)

Σκέψεις είναι και φωτίζουν!!

Οι σκέψεις δε φυλακίζονται. Δεν έχουν όρια μήτε και μπαίνουν μέσα σ'αυτά. Βρίσκουν τον τρόπο να λάμψουν και να πετάξουν, δίνοντας φως σε ό,τι σκοτεινό και μαύρο πλανάται γύρω μας. Αρκεί ένα χαμόγελο, μία ματιά και παίρνουν το δρόμο τους. (Μ.Α.)