Δεν είναι που κυνηγάμε σκιές μήτε που οι σκιές μάς κυνηγούν. Είναι που φώτισε η μέρα κι όλα στο φως της φαίνονται καθάρια και ζωντανά. Αφήνουμε πίσω μας ό,τι μάς θάμπωσε το χώρο μα .... πιο πολύ, ό,τι συγκλόνισε αυτό που λέμε "κρυμμένο" μας εαυτό. Πατάμε προσεχτικά μην τύχει και σκοντάψουμε σ' αυτόν τον άλλο εαυτό και στήνουμε χορό με τις ελπίδες για την καινούρια μέρα...!!!! (Μ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου