Πόσες δεν είναι οι φορές που βαθιές μας σκέψεις πασχίζουν να βγουν στην επιφάνεια, για να δώσουν χαρά, ελπίδα, κουράγιο, ευχές... σε αγαπημένα πρόσωπα; Μα είναι οι ώρες εκείνες, οι στιγμές, που όσο κι αν προσπαθούμε, πάντα υπάρχει κάτι που τις σταματά. Φτάνουν μέχρι την άκρη της πένας μας, σπρώχνουν τις αράδες, στροβιλίζονται στο βάθος του μυαλού μας, μα... μένουν εκεί. Και όμως υπάρχουν. Υπάρχουν, για να φτάσουν έστω και νοερά, στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή. Για να φωνάξουν τις ευχές μας και να δώσουν κουράγιο σ' αυτούς που αγαπάμε, αλλά "αρνούνται" να το δουν...!! (Μ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου