Π ουλιά πέταξαν και φώλιασαν στα βάθη της καρδιάς
Ο λοκληρώνοντας τον κύκλο της πορείας τους.
Δ ραπέτες της κουρασμένης τους ζωής
Ρ ίγησαν στο ξάφνιασμα της μέρας.
Ά δραξαν τη στιγμή που πρόβαλλε μπροστά τους
Σ ιωπώντας μην τύχει και χαθεί το όνειρο….
Η ώρα της λύτρωσης έστεκε καρτερικά σιμά τους.
Σ ταγόνες βροχής ύγραναν τα διψασμένα χείλη,
Τ ραγούδι κάνοντας κάθε τους λέξη,
Ο λοκληρώνοντας κάθε κρυφή τους σκέψη.
Ο υράνιοι λειμώνες έγιναν οι στιγμές,
Ν ιώθοντας κάθε πέταγμα των απροσδόκητων περαστικών.
Έ νιωσαν τους χτύπους της καρδιάς
Ί διοι πασχίζοντας να μείνουν παντοτινά.
Ρ ισκάροντας για μια ακόμη φορά,
Ό νειρα κάνουν ξεχωριστά !!
(Μ.Α. Μάης 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου